موعود : (عربي) وعده داده شده يا از پيش تعيين شده.

مُهاجر : (عربي) 1- آن كه براي اقامت دائم از وطن خود به جاي ديگري سفر مي‌كند؛ 2- هر يك از ياران پیامبر اسلام(ص) كه به همراه او از مكه به مدينه هجرت كردند.

مَهبد : (= مهبود)، ( مهبود.

مِهداد : (مِه = مِهتر، بزرگتر + داد = داده) (به مجاز) بزرگ‌زاده.

معنی اسم مهدی: در لغت به فتح ميم به معناي هدايت كرده شده ، جمع آن« مهديون » است مهدي منتظر صاحب الامر بقيه الله همنام پيامبر اسلام (ص) دوازدهمين امام معصوم كه اكنون از نظر ها غايب است. بزرگترين آرمان جهان اسلام ظهور آن منجي يگانه عالم بشريت است كه به اراده الهي جهان را پر از عدل و داد ميكند « يملاء الله الارض قسطاً و عدلاً بعد ما ملئت ظلماً وجوراً » كه البته اين اعتقاد ريشه در قرآن كريم نيز دارد :

« ولقد كتبنا في الزبور من بعد الذكر ان الارض يرثها عبادي الصالحون » از اين جهت منتظران ظهور آن حضرت بايد در طهارت نفس و خودسازي خود تلاش كنند تا مصداق بندگان صالح خدا باشند .هر كس نام فرزندش را مهدي بگذارد و از روي علم و ارادت به ولايت امام زمان (عج) و با تكرار نام « مهدي » فلسفه غيبت و ظهور منجي عالم بشريت را در دل و جان زنده كند قطعاً نام او و خانواده اش در زمره منتظران صادق امام زمان

( عج ) نوشته خواهد شد و خداوند متعال به لحاظ ارادت آن خانواده به نام و ياد امام زمان (عج) بلا و سختي ها را از آنها دور خواهد كرد و شور و اميد و آرمان خواهي را در قلب و روح آنان روز به روز بيشتر مي نمايد.

دل من طـالب پيرمــــغان است همـان پيـري كه از ديده نهــان است اگر دم مي زنم از ســـاغر و مـي مرادم مهدي صاحب زمان ( عج) است

مَهديار : (عربي ـ فارسي) (مَهد = (به مجاز) سرزمين، كشور، ميهن + يار (پسوند محافظ و مسئول))، محافظ و نگهبانِ سرزمين و ميهن.

مِهراب : 1- دارنده‌ي جلوه‌ي آفتاب و كسي كه تابش مهر دارد؛ 2- (اَعلام) پادشاه كابل بود، همسر او سيندخت نام داشت، سيندخت مادر رودابه است و رودابه همسر زال و مادر رستم مي‌باشد.

مهراج : (سنسکریت) (در قدیم) مهاراجه، عنوان هر یک از افراد طبقه ای ممتاز در هند، شاه، امیر.

مِهراد : (مِه = مِهتر، بزرگتر + راد = جوانمرد)، 1- جوانمرد مِهتر و بزرگتر؛ 2- (اَعلام) از نويسندگان دوره‌ي ساساني كه كتابي به نام بزرگمهر ابن بختگان نوشته است.

مِهراس : (عبری) (اَعلام) 1) نام پدر الياس پيغمبر(ع)؛ 2) موبدي رومي كه قيصر او را به رياست شصت موبد به نزد انوشيروان فرستاد تا هديه‌ها نزد او برد و با او پيمان دوستي ببندد و باژو ساو را بپذيرد.